Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Volume:8 Issue: 1, 2004

گلیکوزیلاسیون غیرآنزیمی پروتئین ها علت اصلی مشکلات دیابتی و همچنین اختلالات قلبی و عروقی، رتینوپاتی، نفروپاتی و نوروپاتی می باشد. به نظر می رسد آنتی اکسیدان ها تاثیرات بازدارنده مؤثری بر گلیکوزیلاسیون پروتئین ها داشته باشند.
چند نوع فلاونویید از جمله روتین، کامفرول، کوئرستین، آپی ژنین، نارینجین، مورین، بیوچانین آانتخاب شدند و تاثیرات آنتی اکسیدانی آن ها تحت شرایط in vitro در گلیکوزیلاسیون هموگلوبین، آلبومین و انسولین مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا غلظت مطلوب گلوکز و نیز زمان انکوباسیون برای هر پروتئین تعیین گردید. سپس درصد مهار گلیکوزیلاسیون هر پروتئین در حضور سه غلظت مختلف 10? g/ml)، 5، (0.5 از هر فلاونویید با روش اسپکتروفتومتریک تعیین گردید.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که بیوچانین آبهترین باز دارنده گلیکوزیلاسیون انسولین و هموگلوبین است، به طوری که گلیکوزیلاسیون انسولین را 100% و هموگلوبین را 60% مهار می کند. گلیکوزیلاسیون آلبومین به میزان 100% با بیوچانین آو آپی ژنین مهار می گردد.
بحث: انتظار می رود فلاونوییدها تاثیرات بازدارنده ای در عواقب بیماری دیابت داشته باشند و مصرف آن ها می تواند از بروز بسیاری از مشکلات در افراد دیابتی پیشگیری نماید.

مطالعات فراوانی در مورد ارتباط میان بیماری های روانپزشکی و ترجیح رنگ انجام شده است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط اسکیزوفرنی با ترجیح و انزجار رنگ در مقایسه با گروه افراد سالم انجام شده است. گروه بیماران اسکیزوفرنی بستری، شامل 58 نفر بوده که حایز معیارهای DSM-IV بوده اند و گروه کنترل شامل 52 نفر از افراد سالم بودند. گروه بیمار وگروه کنترل از نظر متغیرهای سن، جنس و سطح تحصیلات همسان بودند. برای هر دو گروه تست لوشر شامل 8 کارت رنگی انجام شده است و از آن ها خواسته شد که رنگ مورد علاقه و انزجار خود را بیان کنند. برای تحلیل داده ها از آزمون تی و کای دو استفاده گردید.
بیشترین میزان ترجیح رنگ در گروه اسکیزوفرنی مربوط به آبی (9/25درصد)، سبز (4/22 درصد) و زرد (1/12 درصد) و در گروه کنترل آبی (5/36 درصد)، سبز (9/26 درصد) و بنفش (15.4 درصد) بود. بیشترین میزان انزجار رنگ در گروه اسکیزوفرنی مربوط به سیاه (20.7 درصد)، بنفش (5/15 درصد) و خاکستری (8/13 درصد) و در گروه کنترل مربوط به سیاه (1/23 درصد)، خاکستری (2/17 درصد) و زرد (3/17 درصد) بود. تفاوت معناداری میان فراوانی ترجیح و انزجار رنگ میان گروه بیماران اسکیزوفرنی و گروه افراد سالم مشاهده نگردید.
بحث: بیماران اسکیزوفرنی همچون افراد سالم رنگ های آبی و سبز را بیشتر ترجیح دادند و نیز بیشترین انزجار خود را از رنگ های سیاه و خاکستری نشان دادند. تحقیقات بیشتر در مورد اثر رنگ های مختلف بر علامت شناسی اسکیزوفرنی توصیه می گردد.

با توجه به اینکه در شرایط زندگی امروز، نیازهای جامعه در حال تغییر دایمی هستند، چنین توصیه شده که ما نیز می بایست در آموزش خود تغییر ایجاد کنیم. نظر به اینکه استفاده از تجربیات مدرسان می تواند نقش مهمی در این خصوص داشته باشد و با توجه به کمبود اطلاعات در این زمینه، مطالعه حاضر به منظور تعیین دیدگاه اعضای هیات علمی در مورد بعضی از شاخص های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1380 صورت گرفته است.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از پرسشنامه ای مشتمل بر دو قسمت (مشخصات دموگرافیک اعضای هیات علمی و نظرهای آنان در خصوص شاخص های آموزشی) استفاده گردید. برای تعیین روایی از روایی محتوا و برای تعیین پایایی ابزار از یک مطالعه مقدماتی و تعیین آلفای کرانباخ استفاده شد که ضریب همبستگی 7/0 را نشان داد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار تحلیلی (ضریب همبستگی و آزمون کای دو) استفاده شد.
از مجموعه اعضای هیات علمی شاغل در دانشگاه، 157 نفر پرسشنامه را تکمیل نمودند. 69 درصد آنان مرد، محل اشتغال 4/74 درصد در دانشکده پزشکی، 7/90 درصد در کارگاه های روش تدریس شرکت کرده بودند و 9/66 درصد، کارگاه ها را بانیازهای آموزشی مدرسان مناسب دانستند. همچنین عمدتا گذراندن دوره یا واحد خاصی را در خصوص روش تدریس برای مدرس الزامی (9/87) و زمان مناسب آن را قبل از شروع به کار دانسته اند. مهم ترین مشکلات آموزشی را عدم توجه مسوولین به مشکلات آموزشی (3/50%)، عدم هماهنگی رشته های آموزشی با نیاز جامعه (54%)، عدم تناسب تعداد دانشجویان با امکانات، فضای آموزشی و نیروی انسانی (3/50%) و همچنین نامناسب بودن گزینش دانشجو (6/68%) دانستند.
بحث: به رغم اینکه حدود یک سوم اعضای هیات علمی، کارگاه های روش تدریس را مناسب با نیازهای آموزشی خود ندانسته، اما عموما برگزاری کارگاه هایی را به شکل مداوم و متوالی ضروری دانسته اند. همچنین اعضای هیات علمی میزان توجه مسوولین به مشکلات آموزشی و میزان تناسب تعداد دانشجویان با امکانات و فضای آموزشی و نیروی انسانی را ضعیف ارزیابی نمودند. چنین به نظر می رسد که توجه بیش از پیش مسوولین به کمیت و کیفیت کارگاه ها و رفع مشکلات آموزشی دانشگاه قابل تاکید است و استفاده از مشارکت بیشتر اعضای هیات علمی در این خصوص توصیه می گردد.

آندوسکوپی تشخیصی و درمانی به طور رایج در اکثر مراکز دنیا ازجمله ایران استفاده می شود و این روش مانند همه روش های تهاجمی، احتمال خطرات بالقوه مهمی را برای بیماران به همراه دارد. هدف این پژوهش تعیین عوارض آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه سمنان طی سال های 80-1370 می باشد.
این پژوهش از نوع مطالعه توصیفی - مقطعی می باشد که طی آن در یک دوره 10 ساله (80-1370) کلیه بیمارانی (25820 مورد) که به منظور انجام آندوسکوپی تشخیصی یا درمانی دستگاه گوارش فوقانی به بیمارستان فاطمیه سمنان مراجعه نموده و تحت آندوسکوپی قرار گرفته بودند به صورت سرشماری انتخاب شدند وضمن ثبت اطلاعات دموگرافیک، عوارض آندوسکوپی در آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی آماری داده ها نشان داد که میزان بروز عوارض 116/0 درصد می باشد که 073/0درصد مربوط به عوارض گاستروسکوپی تشخیصی (058/0 بدون بیوپسی و 015/0 با بیوپسی) بودند و شامل مالوری وایز (پارگی مخاط جدار مری و معده) 026/0 درصد، در رفتگی مفصل فک 015/0درصد، ایست قلبی تنفسی 015/0درصد، گیرکردن دستگاه 0.002 درصد، خونریزی 001/0 درصد و بقیه موارد (014/0 درصد) شامل پرفوراسیون، تشنج، هذیان، لیکن پلان، خونریزی از بینی، آسپیراسیون و متهموگلوبینمی بودند. از طرفی عوارض گاستروسکوپی درمانی 019/0 درصد (اسکلروتراپی 015/0 درصد و پولیپکتومی 004/0 درصد) بود. ضمنا از کل موارد 023/0 درصد فوت کردند.
بحث: یافته ها نشان می دهد که آندوسکوپی، مانند همه روش های تهاجمی، احتمال بروز عوارضی را برای بیماران به همراه دارد. بر این اساس پیشنهاد می گردد برای پیشگیری از این عوارض در انتخاب بیمار، تکنیک مناسب و آندوسکوپیست مجرب دقت لازم به عمل آید.

با توجه به اهمیت بهداشت روانی در کاهش بروز بیماری های روان تنی، پرخاشگری، افسردگی و اضطراب های مزمن در نوجوانان، این مطالعه با هدف تعیین عوامل استرس زا در نوجوانان 13 ساله مدارس راهنمایی منتخب شهر کرمانشاه در سال 1380 انجام گرفت.
پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی، تحلیلی است. نمونه پژوهش شامل 664 نفر از دانش آموزان (332 دختر و 332 پسر) بود که از طریق نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای دو قسمتی (تست استاندارد احساس بد Lewis و همکاران) بود. بخش اول مشتمل بر شدت موارد استرس زا بوده است و بخش دوم تکرار اتفاقات استرس زا را درطول یک سال گذشته مورد بررسی قرار داده است.
نتایج به دست آمده نشان داده است که بین شدت موارد استرس زا و تکرار وقوع آن اتفاقات در مواردی نظیر نزاع والدین، عدم توجه و تنبیه از جانب معلمان، تحت فشار قرارگرفتن برای انجام بعضی ازکارهای جدید، دیر رسیدن به مدرسه و انجام ندادن تکالیف به موقع با (p<0.001) ارتباط معنادار وجود داشت. همچنین بین جنس و تکرار اتفاقات در مورد نزاع با والدین، نگذراندن وقت کافی با والدین، عدم کفایت در ورزش و اضافه وزن اختلاف معنادار وجود داشت. دختران تقریبا همه موارد استرس زا را شدیدتر از پسران گزارش کرده بودند.(P<0.001) بحث: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش می توان با آموزش خانواده و اولیای مدارس در برخورد مناسب با نوجوانان از ایجاد واکنش های فیزیولوژیک و روانی ناشی از عوامل استرس زا در آن ها پیشگیری به عمل آورد.

همچون سایر تلاش های بشری برای جلوگیری از بیماری ها از طریق واکسیناسیون یا تشخیص زودرس بیماری های بدون علامت (مثل معاینات غربالگری در کودکان سنین مختلف)، جستجو با آزمایش تجزیه ادرار برای پی بردن به وجود پروتیینوری، هماچوری، گلوکوزوری و پیوری برای تشخیص زودرس بیماری های کلیوی که قابل درمان و یا مهار هستند، در سه دهه اخیر رواج یافته است. مطالعات متعددی در این زمینه وجود دارند که در مجموع نتایج ضد و نقیضی با یکدیگر دارند. بعضی آن را بی فایده دانسته اند، بعضی آن را توصیه می کنند و بعضی ضروری دانسته اند. بدیهی است شرایط و امکانات کشور ما در خیلی از موارد از محل مطالعات یادشده تبعیت نمی کند. با توجه به ضرورت تشخیص زودرس و درمان به موقع بیماری، در این مطالعه به ارزیابی ارزش یک آزمایش ادرار ساده با نوار تجزیه ادرار و بررسی میکروسکوپی ادرار در کودکان بدون علامت پرداخته شده است.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می باشد و نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ایاز مدارس ابتدایی کرمانشاه انجام شد که در مجموع 6831 مورد (36/52% پسر و 64/47% دختر) مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های ادرار از لحاظ چهارپارامتر هماچوری، پروتیینوری، پیوری و گلوکوزوری بررسی شدند و موارد غیرطبیعی مجددا بعد از معاینه بیمار آزمایش و ثبت شدند.
کل موارد غیرطبیعی در بار اول و دوم به ترتیب برای پسران 06/1 و 56/0 درصد و برای دختران 8.17و 38/3 درصد و در کل 45/4 و 90/1 درصد بوده است.در مورد هماچوری این اعداد برای پسران، دختران و کل به ترتیب 39/0 و 25/0 درصد، 8/0 و 25/0 درصد و 59/0 و 0.25 درصد بود. در مورد پروتیینوری نیز به ترتیب 36/0 و 17/0 درصد، 66/1 و 49/0 درصد و 98/0 و 32/0 درصد بود. در مورد گلوکوزوری این میزان 08/0 و 06/0درصد، 18/0 و?.?? درصد و 13/0 درصد و 06/0 درصد و در مورد پیوری 28/0 و 14/0 درصد، 39/6 و 89/2 و 3.19 و 45/1 درصد بود.
بحث: نتایج این تحقیق با دیگر مطالعات از جمله مطالعه کاپلان قابل مقایسه است. این یافته ها در کلیه پارامترهای مورد بررسی نسبت به مطالعه کاپلان به جز گلوکوزوری و پروتئینوری از درصد فراوانی بیشتری برخوردار بودند. در این مطالعه عامل جنسیت در مورد پروتئینوری و پیوری تاثیر واضح داشته است. باتوجه به یافته های این مطالعه بیماریابی کودکان در سنین قبل از مدرسه توصیه می گردد.

عفونت محل زخم جراحی یکی از عفونت های شایع بیمارستانی است و امروزه عقیده بر این است که منشا اغلب این عفونت ها ناشی از باکتری هایی است که در زمان جراحی وارد زخم می شوند. اعضای تیم جراحی که در هنگام عمل با بافت های محل جراحی تماس دارند، با رعایت موازین کنترل عفونت در اتاق عمل نقش عمده ای در پیشگیری و کنترل این عفونت ها دارند و پژوهش حاضر به منظور تعیین عملکرد اعضای تیم جراحی در خصوص رعایت موازین کنترل عفونت در اتاق های عمل مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 81-1380 انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که تعداد 80 نفر از اعضای تیم جراحی در آن شرکت داشته اند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه برای ثبت مشخصات دموگرافیک شرکت کنندگان در پژوهش و یک چک لیست برای تعیین عملکرد آن ها در خصوص رعایت موازین کنترل عفونت بوده است که به وسیله چک لیست عملکرد هر فرد مورد پژوهش در سه نوبت از طریق مشاهده نامحسوس ثبت شده است و با توجه به میزان امتیاز کسب شده هر عضو تیم جراحی، عملکرد آن ها در چهار سطح (خیلی ضعیف، ضعیف، متوسط و خوب) طبقه بندی شد و نتایج پژوهش به صورت توزیع فراوانی مطلق و نسبی نمایش داده شد. جهت تعیین همبستگی عملکرد اعضای تیم جراحی با مشخصات دموگرافیک آن ها از آزمون ناپارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
نتایج نشان داد عملکرد افراد موردپژوهش در خصوص رعایت موازین کنترل عفونت در اتاق های عمل مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه متوسط بود. همبستگی مشخصات دموگرافیک افراد مورد پژوهش با عملکرد آن ها در ارتباط با شغل، سابقه کار در اتاق عمل و سن از نظر آماری معنا داری نبود، اما بین جنسیت افراد با عملکرد آن ها در سطح اطمینان 95% ارتباط معناداری وجود داشت و زنان نسبت به مردان عملکردبهتری داشتند. (p=0.021)بحث: نتایج پژوهش بیانگر این مطلب است که افراد مورد مطالعه برخی از موازین کنترل عفونت را در اتاق عمل رعایت نمی کنند، لذا پیشنهاد می شود با استفاده از آموزش های ضمن خدمت، فعال نمودن کمیته های کنترل عفونت در اتاق عمل و اعمال مکانیسم های نظارتی و همچنین با استفاده از مواد آنتی سپتیک جدید جهت اسکراب جراحی، روش های جدید اسکراب را جایگزین شیوه های رایج و سنتی نمایند.

خونریزی ساب آراکنویید چهارمین علت شایع حوادث عروقی مغز است. این اختلال در کودکان نادر است و بیشترین شیوع آن در سنین 65-35 سالگی است. شایع ترین علت خونریزی ساب آراکنویید غیرتروماتیک آنوریسم ساکولار است. خونریزی ساب آراکنویید طیف وسیعی از علایم بالینی، از سردرد خفیف تا مرگ ناگهانی دارد و به عنوان یک اختلال بالقوه کشنده حایز اهمیت است. آنوریسم های اینتراکرانیال با بعضی بیماری های دیگر از جمله کوآرکتاسیون آئورت می تواند همراهی داشته باشد. هدف از معرفی این بیمار توجه به امکان این همراهی خصوصا در سنین پایین می باشد.
معرفی بیمار: بیمار کودک دوازده ساله ای است که بدون سابقه بیماری قبلی در مهرماه 1382 دچار سردرد شدید و ناگهانی و اختلال هوشیاری گذرا شد. در معاینه علایم مننژه وجود داشت و بیمار تب نداشت. بر اساس علایم بالینی و سی تی اسکن مغز خونریزی ساب آراکنویید با منشا آنوریسم در شریان رابط قدامی تشخیص داده شد. بیمار در هنگام بستری فشار خون بالا داشت، نبض اندام های تحتانی لمس نمی شد و در سمع قلب سوفل سیستولیک شنیده می شد. در بررسی اکوکاردیوگرافی کوآرکتاسیون آئورت تشخیص داده شد.
بحث: خونریزی ساب آراکنویید غیر تروماتیک در 80 درصد موارد مربوط به آنوریسم ساکولار است و در بیست درصد بقیه ناشی از مالفورماسیون شریانی وریدی و یا آنوریسم مایکوتیک می باشد. آنوریسم معمولا در محل دو شاخه شدن شریان های مغزی اتفاق می افتد. در 95-90 درصد موارد، در گردش خون قدامی حلقه ویلیس دیده می شود که شایع ترین محل آن شریان رابط قدامی است. آنوریسم های اینتراکرانیال با برخی بیماری ها از جمله کلیه پلی کیستیک، سندرم اهلردانلس، سندرم اسلروبرراندو، دیسپلازی فیبروماسکولار و کوآرکتاسیون آئورت همراهی دارند. احتمال می رود منشای مشترک این بیماری ها، اختلالات تیغه عصبی در مرحله امبریوژنز باشد که منجر به ضایعاتی در بافت های منشا گرفته از آن می شود، لذا توصیه می شود در بیماران مبتلا به خونریزی ساب آراکنویید به احتمال وجود بیماری های همراه توجه شود.